آنتن های مارپیچی

آنتن مارپیچ یا Helical آنتن خاصی است که به عنوان ترکیبی بین آنتن حلقوی Loop  و آنتن دو قطبیِ Dipole در نظر گرفته می شود. این آنتن از سیم رسانا به شکل مارپیچ ساخته می شود. آنتن های مارپیچی معمولاً روی صفحه زمینی نصب می شوند و خط تغذیه بین انتهای مارپیچ و صفحه زمین متصل می شود.

 

آنتن های Helix معمولاً از پهنای باند در مقایسه با سایر انواع آنتن ها پشتیبانی می کنند. از نظر ناظر عادی ، آنها به صورت یک یا چند "چشمه" یا مارپیچ روی صفحه ای منعکس کننده صاف سوار می شوند. این آنتن ها با پلاریزاسیون  دایروی از میدان های الکترومغناطیسی ساطع می کنند و به آنها پاسخ می دهند.

این آنتن ها در یکی از دو حالت کار می کنند: حالت عادی و محوری. در حالت عادی ، قطر و گام مارپیچ در مقایسه با طول موج کم است. در نتیجه ، عملیات شبیه یک قطب کوتاه الکتریکی یا دو قطبی است. تابش به صورت خطی به صورت موازی با محور آنتن قطبی شده و حداکثر تابش در زاویه های راست محور مارپیچ صورت می گیرد. این حالت / پیکربندی پهنای باند باریک و کارایی کمی دارد. این ها برای آنتن های جمع و جور برای رادیوهای دو طرفه قابل حمل و موبایل و برای آنتن های پخش تلویزیونی UHF استفاده می شوند.

 

 

در حالت محوری ، قطر و گام مارپیچ با طول موج قابل مقایسه است. در این حالت ، به عنوان یک آنتن جهت دار عمل می کند. برخلاف حالت عادی ، راه حلهای ساده ای برای تعیین خصوصیات تابش در حالت محوری در دسترس نیست. در نتیجه ، برای حالت محوری از روشهای عددی و تحلیلی تجربی تعیین شده برای تعیین این عوامل استفاده می شود. این حالت / پیکربندی اغلب توسط ایستگاههای زمینی در سیستمهای ارتباطی ماهواره ای استفاده می شود.

آنتن های مارپیچی معمولاً در به اصطلاح bays دو ، چهار یا گهگاه عناصر بیشتر با بازتابنده متصل می شوند. کل مجموعه را می توان در صفحات افقی (آزیموت) و عمودی (ارتفاعی) چرخاند ، بنابراین سیستم می تواند به سمت یک ماهواره خاص هدایت شود. اگر ماهواره در مدار زمین ثابت نباشد ، می توان چرخاننده های آزیموت و ارتفاع را طوری دنبال کرد که مسیر ماهواره را در آسمان دنبال کنند.